علی اکبر ملک زاده، رئیس اتحادیه سنگ بر و سنگ تراش تهران در گفت وگو با پایگاه خبری اتاق اصناف تهران درباره وضعیت کسب و کار این صنف گفت: چالش هایی وجود دارد که برای اصناف لاینحل شده است. مهمترین مشکل اداره دارایی و مالیات هاست که تمام اصناف با آن درگیر هستند و راه حلی هم برای آن وجود ندارد..
وی ادامه داد: مورد دیگری که کارگاه های سنگبری را آزار می دهد، موضوع قطعی برق است که حداقل یک روز در هفته تمام وقت برق قطع است و خط تولید تعطیل و کارگران بیکار می شوند و این در میزان تولید بسیار تاثیر می گذارد.
ملک زاده با اشاره به تنوع مصالح ساختمانی به عنوان یکی دیگر از مشکلات صنف بیان کرد:. در سال های قبل نمای ساختمان ها، پله و تزیینات داخلی آنها بیشتر سنگ بود؛ ولی در حال حاضر آجر، شیشه، سرامیک و چوب را هم برای نما و تزیینات ساختمان به کار می برند به همین علت تقاضا در بازار سنگ کم شده است.
رئیس اتحادیه سنگ بر و سنگ تراش تهران تصریح کرد: افزایش هزینه ها از مالیات و عوارض شهرداری گرفته تا حقوق کارگران و هزینه حامل های انرژی که روز به روز زیادتر می شود از عمده مشکلات است. واحدهای صنفی ما تمام سعی خود را می کنند که در این شرایط اقتصادی و تورم حاکم بر جامعه فقط سرپا بمانند، ولی رشدی در کار نیست و بازار رونقی ندارد.
او در ادامه گفت: از آنجا که شغل ما رابطه مستقیمی با صنعت ساختمان دارد هر گاه که ساخت و ساز در کشور رونق داشته باشد، وضعیت کسب و کار ما هم خوب می شود؛ ولی الان اگر از شهرداری آمار و تعداد پروانه های ساختمانی صادر شده را بگیریم متوجه می شویم که صنعت ساختمان در چه رکودی به سر می برد. چنین به نظر می رسد که دولت در بازار رکود ایجاد کرده تا بتواند تورم را مهار کند. چون عملا پول در بازار نیست و گردش مالی خیلی ضعیف شده است.
اکبرزاده در ادامه اظهار کرد: در دهه ۷۰ و ۸۰ تا سال ۹۲ سنگ یکی از مهمترین صادرات غیر نفتی کشور
بود و ما به کشورهای دیگر بخصوص عراق و ترکیه صادرات زیادی داشتیم؛ اما بالا رفتن قیمت دلار از یک سو و از سوی دیگر کشور چین که با کمک امکانات زیاد خود بازار سنگ ساختمانی را هم مانند تمام بازارها در دست گرفته و باعث شده ما دیگر صادرات سنگ نداشته باشیم.
رئیس اتحادیه سنگ بر و سنگ تراش تهران در خاتمه گفت: اگر دولت از این صنف حمایت کند و تسهیلات در اختیار هم صنفی های من قرار دهد می توان امید داشت در آینده شرایط بهتر شود؛ البته احتمال این امر بسیار ضعیف است. عدم حمایت دولت از اصناف و وجود مشکلاتی مانند دارایی، بیمه، شهرداری و … دیگر کسی در این صنف اقدام به نوسازی ابزار و ماشین آلات کارگاه های خود نمی کند، چون با این قیمت ارز و رکود شدید در بازار راه اندازی خط تولید جدید اصلا صرفه اقتصادی ندارد.
