رئیس اتحادیه صنف نانوایان سنگکی تهران در تشریح مشکلاتی که نانوایان سنگکی را درگیر کرده، توضیح می دهد که «سهمیه یکماه است که به سه دهه تبدیل شده و متاسفانه در هردهه به یک شکل سهمیه بندی می دهند که بعضا ۴ و ۵ کیسه شارژ می شود ونانوایی ها را به تعطیلی می کشاند از سوی دیگر هزینه نانوایی های سنگکی بیشتر از سایر نانوایی ها است و اگر ۱۰ تا ۱۲ کیسه آرد به ۴ تا ۵ کیسه تقلیل پیدا کند نهایتا تا ظهر می توانند کار کنند و اگر این اتفاق رخ دهد، نانوایی مجبور به تعطیل می شود و در این صورت هم پرداخت دستمزد کارگرها با مشکل مواجه شده و این زمان است که او مجبور می شود از آرد قاچاق استفاده کند یا آرد آزاد بگیرد که باز هم همگی بر افزایش قیمت نان برای تامین هزینه ها تاثیر می گذارد.»
به گفته سلیمانی در مورد سهمیه که کم می شود چه سهوا وچه عمدی به همین دلیل آرد او کم می شود و نانوا برای جبران و پوشش هزینه های خود دست به چنین کاری می زند.
اما در خصوص نانوایان سنگک معضل نیروی کار هم وجود دارد خصوصا اینکه بنا به اظهارات رئیس اتحادیه صنف نانوایان سنگکی تهران، کارگرهای نانوایی های سنگکی فصلی هستند و اگر قرار باشد یک شاطر نانوا از صفر شروع کند حداقل باید شش ماهی دوره ببیند تا بتواند این کار را انجام دهد و قاعدتا چنین شخصی با دستمزد پایین کار نمی کند؛ در حال حاضر یک کارگر بنّا اهل افغانستان با حقوق حدود زیر یک میلیون و دویست هزار تومان حاضر به کار نمی شود و قاعدتا کارگر ماهر نانوایی که کار دست تجربه باید داشته باشد و ساعت کاری آن از ۵الی ۶صبح شروع وتا ساعت۲۲الی ۲۳ مشغول به کار است و ساعت کاری بیشتری به نسبت کارگرِ بنایی است نیاز دارد معمولا دستمزد بالایی می گیرند خصوصا که این افراد ایرانی هم هستند و در کنار آن هزینه های خورد و خوراک، کرایه ملک و آب و برق و گاز و غیره … وجود دارد که همگی دست به دست هم داده اند که یک نان سنگک با هزینه بالایی تمام شود از طرفی نان هایی که بدون کمک دست و ماشینی تولید می شوند، کمتر مورد استقبال قرار می گیرند.
همان طور که گفته شد نان سنتی هزینه خود را دارد؛ سلیمانی با اشاره نرخ نانی که سه سال به نانوایان داده نشد و بعد از سه سال، ۲۵ درصد یا ۳۰ درصد تعیین شد و از سوی دیگر کمک هزینه که روی ۳۰ یا ۴۰ درصد بود به ۱۷ یا ۲۵ تقلیل پیدا کرد، تاکید می کند که تغییر خاصی در کمک هزینه ها رخ نداد.
بنابراین به اعتقاد رئیس اتحادیه صنف نانوایان سنگکی تهران با این قرص مسکن ها نمی توان نان سنگک را نگه داشت و باید چاره ای اندیشیده شود. به گفته او استانداری، وزارت کشور و سایر مسئولان دولتی باید با کمک اتاق اصناف تهران جلساتی برگزار کرده و چاره ای بیاندیشند به این معنا که آنچه متخصصین امر و اتحادیه در خصوص هزینه ها برآورد می کنند تحلیل کرده و تحمیلی نباشد چرا که امرِ تحمیلی و دستوری جواب نمی دهد و از سوی دیگر جریمه ها را ۱۰ برابر کرده اند و هرجا که زور باشد خواه ناخواه فساد ایجاد می شود. سلیمانی، تصریح می کند که الان بیش از دو سال است که دستگاه های نانی نو را وارد کرده اند این طرح متاسفانه فقط سهمیه آرد دریافتی را کنترل می کرد و در آن معیشت و اقتصاد نانوا در نظر گرفته نشده وهیچ دستورالعملی در راستای اجرای طرح ابلاغ نشده است؛ دستگاهی که طی این دو سال هیچگونه خروجی مثبتی نداشته.
او می گوید در حال حاضر یک ارگان تصمیم گیرنده برای نرخ نان نداریم؛ کارگروه آرد و نان تشکیل شده اما نمی تواند تصمیم صددرصد را بگیرد.
به گفته سلیمانی، بر اساس سخنان مقام معظم رهبری در خصوص سرمایه گذاری برای تولید، تشکیل جلسات اضطراری با حضور نانوانایان سنگکی و متخصصین این امر در اتحادیه ضروری به نظر چراکه با این شرایط نه دولت راضی است نه تولیدکننده و نه مصرف کننده.
رئیس اتحادیه صنف نانوایان سنگکی تهران با تصریح این نکته که ما کارگاهی تولیدی هستیم و اقتصاد ما باید دیده شود ، تشریح می کند که اگر این اصلاحات رخ نداد به نظر می رسد تنها راه موجود آزاد کردن نرخ نان است؛ در این صورت تخلفات هم فسادهای متعاقب آن برچیده شود ضمن اینکه با این کار حداقل ۳۵ درصد کاهش مصرف آرد هم خواهیم داشت.
رئیس اتحادیه صنف نانوایان سنگکی تهران از مسئولان دولتی می خواهد که نگاه ویژه ای به نانوایان داشته باشند و نگذارند این نان سنتی برچیده شود.
