بازار این صنف تعریفی ندارد و در بی رونقی محض به سر می برد؛ رکود شدیدی بر واحدهای صنفی، سایه افکنده و دارندگان کسب و کارِ چادردوزی و برزنت فروشی به گفته رئیس اتحادیه صنف مربوطه از شرایطِ موجود و بی کاری به شدت گلایه مند هستند. اما اینکه دلیل اصلی این رکود خفقان آور، تحریم است یا هر چیز دیگری به سیاست های اتخاذ شده توسط دولتمردان و مسئولان ذی ربط ارتباط پیدا می کند که ورود به آن بنا به اظهاراتِ جبار ایلکا، در این مقال نمی گنجد.
رئیس اتحادیه صنف چادردوزان و برزنت فروشان تهران با تاکید بر اینکه همکاران او به هیچ وجه از شرایط موجود راضی نیستند، به مشکلات ریز و درشت دیگری اشاره می کند که این اقتصاد ضعیف و روی خط بحران را قلقلک می دهد نظیر کارهایی که هر از چندگاهی سازمان صمت انجام می دهد. برای نمونه به گفته ایلکا، از سوی سازمان مربوطه به تمام همکاران او پیام هایی ارسال می شود که علاوه بر تعیین کردن حق عضویت آن ها، آدرس اینترنتی برای واریز مبلغ هم در ان مشخص شده.
رئیس اتحادیه صنف چادردوزان و برزنت فروشان، می گوید: واحدهای صنفی برای این روش از واریز باید سری به کافی نت هایی که این قسم کارها را انجام می دهند، بزنند از طرف دیگر ما مدرکی نداریم که لای پرونده آن ها بگذاریم تا مشخص شود این ها حق عضویت خود را پرداخت کرده اند و دیگر گرفتار درگیری های اداری نشویم.
ایلکا با تاکید بر رسیدگی عاجل، متذکر می شود که «این موضوعی ست که سازمان صمت جوابگوی آن نبوده و به نامه نگاری های در این خصوص هم بی اعتنایی کرده.»
او می پرسد که «این پول به حساب چه کسی می رود و در این میان و در این واریزهایی که برای سازمان صمت صورت می گیرد، ارقامی هم که به حساب اتحادیه برمی گردد کم می شوند؛ چه کسی آن ها را برمی دارد؟»
البته به گفته رئیس اتحادیه صنف چادردوزان و برزنت فروشان، این معضل به اصناف و اتحادیه های دیگر هم مربوط می شود و مشخص نیست صمت برای چه و به چه دلیل این پول را برمی دارد.
اما بحث رکود شدید بازار به نبود مشتری هم ارتباط پیدا می کند. ایلکا، معتقد است: وقتی اجناس، گران می شوند، به شدت بر قدرت خرید مردم تاثیر می گذارد. سال های قبل مردم در تابستان و گرما برای مسافرت چتر و سایبان و چادر مسافرتی و میز مسافرتی می خریدند و الان هیچ علاقه ای به خرید نشان نمی دهند و در واقع توانایی و قدرت خرید پایین آمده و حتی اگر مسافرت هم بروند قید چادر در اشکال و کاربردهای متفاوت را زده اند.
اما در شرایط بحرانی بازار و مشتری از رئیس اتحادیه صنف چادردوزان و برزنت فروشان، می پرسیم که این امکان وجود ندارد که برای رونق یافتن و به جریان افتادن کسب و کار با سازمان ها، ادارات و نهادهایی که از این کالا استفاده می کنند وارد قرارداد ها و ثبت سفارش شوند؟
او پاسخ می دهد که سازمان مشخصی که کالاهای ما را مورد استفاده قرار می دهد، هلال احمر یا به طور مثال، ستاد مدیریت بحران وزارت کشور و نظیر آن، خودش کارگاه و کارخانه تولیدکننده خاص خودش را دارد و به واحدهای صنفی ما ارتباط پیدا نمی کند.
به این ترتیب، تنها همان مردم عادی باقی می مانند که آن ها هم بنا به همان دلایلی که ذکر شد، این کالا به کلی از سبد خانوارشان حذف شده. به نظر می رسد که در این شرایط، مسئولان باید فکری به حال واحدهای صنفی چادردوزان و برزنت فروشان کنند و خیلی سریع جهخت رفع مشکلات این واحدهای صنفی، چاره ای بیاندیشند.
