رئیس اتحادیه صنف فروشندگان چرم و لوازم کفش تهراناظهار کرد: «در حال حاضر بازار در شرایط بسیار مبهمی قرار دارد. با آغاز سال ۱۴۰۳، بسیاری از مغازه‌داران و صاحبان کارگاه‌ها هنوز به محل کار بازنگشته‌اند و برخی نیز قرارداد اجاره خود را تمدید نکرده‌اند. علت این موضوع، افزایش شدید اجاره‌ها و کاهش تقاضاست که باعث شده توان مالی اجاره‌نشینان کاهش پیدا کند.
وی ادامه داد: «در سال‌های گذشته، مالکان مغازه‌ها و کارگاه‌ها بدون در نظر گرفتن شرایط اقتصادی، اجاره‌ها را به‌صورت سالانه افزایش داده‌اند، در حالی که بسیاری از این واحدها دیگر سودده نیستند و همین مسئله منجر به خالی شدن بسیاری از مغازه‌ها در شروع سال جدید شده است. وضعیت رکود، به‌ویژه در سه‌ماهه پایانی سال گذشته، بسیار شدید بوده و امسال هم نشانه‌ای از بهبود سریع دیده نمی‌شود.»
رئیس اتحادیه صنف فروشندگان چرم و لوازم کفش تهران در ادامه گفت: یکی از چالش‌های اصلی تولیدکنندگان، سرمایه در گردش است. مواد اولیه از جمله چرم طبیعی، به‌شدت گران شده و بسیاری از تولیدکنندگان به دلیل نوسان قیمت ارز نمی‌توانند برنامه‌ریزی مشخصی داشته باشند. از طرفی، بیمه و دستمزد نیز افزایش پیدا کرده و فشار مضاعفی بر کارگاه‌ها وارد می‌کند. برای مثال؛ هزینه بیمه برای یک کارگاه با ۵۰ کارگر به مبلغ قابل‌توجهی می‌رسد که تنها باید نقدی پرداخت شود.
حیاتی افزود: در شرایط فعلی، چرم طبیعی به کالایی لوکس تبدیل شده و به همین دلیل مصرف‌کنندگان و حتی تولیدکنندگان به سمت چرم مصنوعی رفته‌اند. تولید چرم طبیعی هم به دلایل مختلفی مانند گرانی گوشت، کاهش کشتار دام و مشکلات واردات مواد شیمیایی لازم برای دباغی با محدودیت مواجه شده است.
وی ادامه داد: در حال حاضر تولید داخل توان تأمین همه مواد اولیه را ندارد. بخشی از چرم مصرفی وارداتی است و واردات آن هم تحت تأثیر نرخ ارز و تعرفه‌های گمرکی قرار دارد. برخی مواد اولیه مانند چسب، نخ، زیپ، فنر و… نیز که در صنعت کفش کاربرد دارند، به شدت تحت تأثیر قیمت‌های جهانی هستند. از آن‌سو صادرات چرم ایران نیز کاهش یافته و بسیاری از برندها که قبلاً به بازارهایی مثل مسکو صادر می‌کردند، امروز فعالیت‌شان محدود شده است.
وی در ادامه با اشاره به مشکلات سامانه‌های متعدد اداری گفت: سامانه‌هایی مثل سامانه نوین اصناف، سامانه مدیان مالیاتی، سامانه شهرداری‌ها و… به جای تسهیل امور، باعث پیچیدگی و کندی فرآیندها شده‌اند. بسیاری از این سامانه‌ها هوشمند نیستند و کاربر را درگیر فرآیندهای وقت‌گیر و غیرشفاف می‌کنند. برای مثال، برای دریافت جواز کسب، باید مراحل زیادی را طی کرد که بعضاً با عدم همخوانی بین سامانه‌ها، بارها باید تکرار شوند. این موضوع باعث اتلاف وقت و هزینه و بی‌اعتمادی فعالان صنفی به این سیستم‌ها شده است.
او به وضعیت صادرات چرم نیز اشاره کرد و گفت: صادرات چرم ایران به‌ویژه به کشورهایی مثل روسیه کاهش یافته و در حال حاضر چند برند محدود به‌صورت فعال در این حوزه باقی مانده‌اند. افزایش قیمت‌ها در بازار داخلی نیز یکی دیگر از عوامل کاهنده صادرات است.
رئیس اتحادیه صنف فروشندگان چرم و لوازم کفش تهران در خصوص تاثیر نرخ ارز در این صنف عنوان کرد: ثبات در بازار تنها با کاهش تنش‌های سیاسی، بهبود روابط بین‌المللی و تثبیت نرخ ارز ممکن است. اگر قیمت ارز به یک عدد مشخص برسد و همان‌جا بماند، هم تولیدکننده و هم مصرف‌کننده می‌توانند برنامه‌ریزی کنند. در شرایط نوسانی، هیچ‌کس نه چکی جنس می‌خرد، نه چکی می‌فروشد و عملاً بازار فلج می‌شود.»
حیاتی در پایان با اشاره به پیش بینی از وضعیت این صنف در سال جاری گفت: با وجود تمام مشکلات، صنعت چرم و کفش ایران صنعتی بومی، اشتغال‌زا و غیرقابل تحریم است. اگر حمایت لازم صورت گیرد و سیاست‌گذاری‌ها منطقی باشد، این صنعت می‌تواند دوباره رونق بگیرد. امیدواریم سال جدید با کاهش تنش‌ها، ثبات اقتصادی و افزایش تولید همراه باشد.
