به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی اتاق اصناف تهران به دلیل بالا بودن قیمت خرید ملک و نیز سیر صعودی و نجومی اجاره‌ها، شمار بالایی از شهروندان پدیده اسباب‌کشی را تجربه کرده و گذرشان به باربری‌های متنوع افتاده و نیز به‌واسطه رشد قارچ‌گونه باربری ها در فضای مجازی، ممکن است تجارت نه چندان خوشایندی از این حمل و نقل داشته باشند. مراجعه بالای بسیاری از مستاجران به اتحادیه صنف حمل و نقل کالاهای شهری و شکایت از این باربران مجازی، گویای این مطلب است؛ باربرانی که در بسیاری از مواقع بدون هیچگونه تخصص و مهارتی به واسطه سایت‌ها و اپلیکیشن‌های مذکور وارد حریم شخصی و خصوصی زندگی شهروندان می‌شوند و در مواردی هم اتفاقات ناگواری را رقم می‌زنند؛ اتفاقاتی که به گفته عارف مرادی، رئیس اتحادیه صنف حمل و نقل کالای شهری، حتی نمی‌توان آن‌ها را بازگو کرد.
مرادی به پایگاه اطلاع‌رسانی اتاق اصناف تهران، می‌گوید که اعضای این اتحادیه کارشان هم امانتداری است و هم ناموس‌داری که در اساس‌نامه و مرام‌نامه صنف، قویا مورد تاکید قرار گرفته.
تنها در سایت اتحادیه، باربری‌های مجاز و دارای مجوز و مطمئن قید شده
در حوزه فضای مجازی باربری معتبر نداریم؛ این جمله‌ایست که رئیس اتحادیه صنف حمل و نقل کالای شهری بیان می‌کند و توضیح می‌دهد که «بعضا در جستجوی اینترنتی باربری‌ها و اتوبارهای معروف، چند سایت مختلف بالا می‌آید و مشتری سردرگم می‌ماند که سایت واقعی کدام است و اینطور می‌شود که انتخاب اشتباه، مشتری را به بیراهه کشانده و ممکن است برای او مشکلات عدیده‌ای حتی به لحاظ امنیتی به وجود بیاورد.»
به گفته عارف مرادی، کسی که می‌خواهد جای مطمئنی زنگ بزند یا باید ۱۱۸ را بگیرد یا به سایت اتحادیه مراجعه کند و این بدان معناست که تنها در سایت اتحادیه، باربری‌های مجاز و دارای مجوز و مطمئن قید شده است.
سایت‌هایی که با اتباع افغان و بی‌هیچ مهارت و تضمین امنیتی فعالیت می‌کنند
اصلی‌ترین معضل صنف حمل و نقل کالاهای شهری از نظر رئیس اتحادیه صنف حمل و نقل کالای شهری، سایت‌ها و اپلیکیشن‌هایی مثل دیوار، شیپور، آچاره و اسنپ هستند که عمدتا با به‌کارگیری اتباع افغان، صنف ما را با چالش جدی مواجه کرده‌اند؛ در واقع این اپلیکیشن‌ها هم از اتباع(به واسطه دستمزد پایین)، هم شهروندان به واسطه اعتمادشان سوءاستفاده می‌کنند و ازطرفی به هیچ‌وجه نمی‌توانند امنیت شهروندان را تامین کنند یا تضمین کنند که لوازم آن‌ها به سلامت به مقصد برسد یا زمان جابجایی و هزینه‌هایی که اخذ می‌شود همان چیزی باشد که ابتدای باربری طی شده.
مرادی توضیح می‌دهد: تعرفه ما سه ساعته بین دو نیم تا سه تومان است با چهار کارگر و این‌ها به مشتری می‌گویند که تعرفه‌شان یک میلیون و سیصد تومان است است و در منزل و حین باربری حرفشان را عوض می‌کنند و می‌گویند فقط ماشین ساعتی اینقدر است؛ در چنین شرایطی مشتری هم وسط کار چه می‌تواند بکند؟
به گفته او: در اکثر مواقع، متراژ را اضافه می‌کنند و در نهایت قیمت خیلی بالاتر از چیزی می‌شود که اعضای اتحادیه بابری از همان ابتدا مشخص کرده بودند.
یک میلیون و سیصد طی کرده؛ ۹۳ میلیون گرفته‌اند!
رئیس اتحادیه صنف حمل و نقل کالای شهری، می‌گوید: مشتری به اتحادیه آمده با این شکایت که یک باربری به آن‌ها گفته یک میلیون و سیصد و در نهایت از آن‌ها ۹۳ میلیون تومان گرفته‌اند!
با این افراد هیچ کاری نمی‌توان کرد و تا پولشان را ندهی نمی‌روند.
مرادی، می‌گوید: شکایت در این موارد زیاد داریم و مستاجران هم چون تازه اسباب‌کشی کرده‌اند نمی‌خواهند با این باربرهای فیک و تقلبی درگیر شوند و ذهنت همسایه‌ها از همین ابتدا نسبت به آن‌ها خراب شود؛ باربری هرچه بخواهد به او می‌دهد و مجبور است قبول کرده و پول را پرداخت کند.
او همچنین می‌گوید در تمام سال از فروردین تا به الان که به ماه‌های پایانی سال نزدیک می‌شویم، تنها دو مورد شکایت جزئی از اعضای اتحادیه و بابری‌های مجاز داشته‌ایم که آن هم مربوط به شکستن جزئی لوازم بوده وگرنه بابت اینکه پول اضافه‌ای بگیرند یا موردی پیش آمده باشد، خیر ضمن اینکه آن دو شکایت هم فورا و بی‌دردسر حل شدند.
خطر بیخ گوش مستاجران!
رئیس اتحادیه صنف حمل و نقل کالای شهری با بیان اینکه این سایت‌ها و اپلیکیسن‌ها صرفا اینترنتی هستند و هیچ جا و مکانی ندارند به خطرناک بودن آن‌ها هم اشاره می کند و می‌گوید که در خصوص آن‌ها به‌لحاظ امنیتی هیچ اعتباری وجود ندارد. مرادی می گوید: ما خیلی چیزها دیده‌ایم و پیش می‌آید که اصلا نمی‌شود گفت.
مرادی تاکید می‌کند که «فضای مجازی جای امنی نیست برای بابری و جابه‌جایی منزل.»
او تصریح می‌کند که «این معضل بزرگی است و مردم باید آگاهی داشته باشند که اصلا به این‌ها زنگ نزنند.»
کار صنف ما هم امانتداری است و هم ناموس‌داری
رئیس اتحادیه صنف حمل و نقل کالای شهری با تاکید بر اینکه کار صنف ان‌ها هم امانتداری و هم ناموس‌داری است، می‌گوید: در تهران درصد بالایی از مردم شاغل هستند چه زن و چه شوهر و ممکن است خانم تنها در منزل باشد و باید ما ناموس‌داری کنیم.»
به این ترتیب، بحث بابری‌های فیک مجازی، مشکل عمده صنف است که شاید اجازه واکاوی سایر مشکلات را ندهد.
مردای، به مشکل دیگری اشاره کرده و می‌گوید: طرف اسم باربری‌اش را روی ماشینش نوشته و مجوز هم دارد ولی راهنما و رانندگی مجوز نمی‌دهد و هر روز ما را جریمه می‌کنند و از طرفی مشتری ممکن است با ندیدن اسم اطمینان نداشته باشد.
او ادامه می‌دهد: اگر راهنمایی رانندگی به ما مجوز بدهد که بغل‌نویسی ماشین‌ها جریمه نشود خیلی برای ما خوب است.
از هر ۱۰ سرویس، ۷ سرویس یا به جاجرود و بومهن می‌روند یا پرند و رباط‌کریم و حومه تهران
اما گران شدن مسکن و اینکه مستاجرها بیشتر جابه‌جا می‌شوند، چه تاثیری در رکود یا رونق این صنف داشته؟ مردای می‌گوید : خیلی جابجایی‌ها کم شده. شمار بالایی از مردم هم اگر بخواهند جابجا شوند مجبورند از شهر بیرون بروند یعنی حومه تهران.
او ادامه می‌دهد: در ۱۰ سرویس، ۷ تای آن یا به جاجرود و بومهن می‌روند یا پرند و رباط‌کریم و حومه تهران.
به این ترتیب، از طریق آمار بابری‌ها می‌توان آمار کوچ مردم به حاشیه شهر را هم بیرون آورد.
