به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی اتاق اصناف تهران؛ رکود اقتصادی این روزها همه صنوف را متاثر کرده و در مواردی هم منجر به تغییر کاربری در برخی اصناف شده تا از این طریق اعضای آن صنف که عطای کار حرفه‌ای خود را به لقایش بخشیده‌اند، لااقل از تامین مایحتاج روزانه خود درنمانند.
صنف آهنکاران ساختمان، درب و پنجره‌ساز فلزی و جوشکاری تهران یکی از از این اصناف است؛ اعضای این صنف در موارد بسیاری از کار اصلی خود دست کشیده و سوله‌ها را اجاره داده‌اند تا لااقل از تامین نان شب خود درنمانند!
رئیس اتحادیه صنف آهنکاران ساختمان، درب و پنجره‌ساز فلزی و جوشکاری تهران به پایگاه اطلاع‌رسانی اتاق اصناف تهران با ترسیم فضایی از وضعیت بد اقتصادی و معیشتی اعضای اتحادیه، همچنین تغییر کاربری‌هایی که در این زمینه صورت گرفته می‌گوید که این صنف در حال انقراض است. با محمدیوسف نام‌آور در خصوص شرایط فعلی صنفی که او ریاست آن را بر عهده دارد گفت وگو کرده و از او راهکارهایی مواجه به این شرایط را جویا شدیم.
اجاره سوله‌ها
رئیس اتحادیه صنف آهنکاران ساختمان، درب و پنجره‌ساز فلزی و جوشکاری تهران به مشکلات اقتصادی و رکود کاری کاملا مشخص بر این حرفه اشاره کرده و می‌گوید: الان در شهرک‌های ما؛ شهرک صنعتی خاوران و چهاردانگه اگر مسئولان در بازدیدی تشریف آورده کاملا متوجه این قضیه می‌شوند که بیشتر سوله‌ها ما بسته هستند و آن‌ها هم که باز هستند، پاره‌وقت کار کرده و واقعا نمی‌توانند کار کنند؛ برای همین برخی همکاران به ناچار مجبور می‌شوند سوله‌ها خود را به افراد دیگری برای سایر کارها اجاره دهند.
رکود اقتصادی بدجو روی صنف ما تاثیر گذاشته
نام‌آور، ادامه می‌دهد که «بدجوری این اقتصاد روی صنف ما اثر گذاشته منتها برخی با توجه به تخصصی که دارند و روال کاری‌شان، سطح تاثیرپذیری‌شان متفاوت است؛ اما به جد کار ما و صنف ما در حال انقراض است. »
او به هزینه‌های بالا و حقوق کارگران اشاره کرده و می‌گوید: واقعا مشکل داریم؛ اما چاره‌ای هم نداریم و مجبوریم دست به عصا راه برویم.
۲۵۰۰ رسته شغلی درگیر این صنف هستند
اما شرایط بد ساخت و ساز و بازار مسکن هم مزید بر علت شده، این را رئیس اتحادیه صنف آهنکاران ساختمان، درب و پنجره‌ساز فلزی و جوشکاری، گفته و در پاسخ به اینکه چه راهکاری وجود دارد که این صنف منقرض نشود، می‌گوید: چون ساخت و ساز امروزه خیلی سخت شده و حتی شما اگر بخواهید ملکی را بسازید خیلی راحت نمی‌توانید این کار را انجام دهید و اینکه راهکار چه بدهیم زیاد آسان نیست.
نام‌آور البته توضیح می‌دهد: راهکارهایی که ارائه می‌شود، همه وابسته به هم‌اند بنابراین باید در نظر گرفته شود که با هدفمندی و هماهنگی صورت بگیرد به این دلیل که اگر کار ما راه بیفتد حداکثر ۲۵۰۰ رسته شغلی به صورت مستقیم و غیرمستقیم درگیر این شغل می‌شوند؛ مصالح‌فروش، باربر، آهن‌فروش، کارگرها و انبارداران و غیره که همان هزاران رسته شغلی می‌شوند.
او می‌افزاید: کار کلانی که باید توسط مسئولان انجام شود این است که همه مشاغل و صنوف به وصل شده و کار کنند تا بتوانند خود را از این بحران خود را بیرون بکشند؛ در حال حاضر، فقط باید اینقدری در بیاورند که از گرسنگی نمیرند و گرنه کار ما الان خیلی سخت است و خیلی مشکل داریم اما مردم چاره ای ندارند و بالادستی‌ها باید یک فکر اساسی بکنند.
آهنگری که کار نمی‌کند چطور ۵۰ و ۸۰ میلیون مالیات بدهد؟
اما بحث مالیات در این صنف هم به معضلی برای همه تبدیل شده؛ به گفته رئیس اتحادیه صنف آهنکاران ساختمان، درب و پنجره‌ساز فلزی و جوشکاری، افراد می‌گویند که سوله‌شان را اجاره بدهند و ماهی ۱۵ میلیون بگیرند خیلی بهتر از این است که ماهی ۵۰ میلیون و بیشتر مالیات پرداخت کنند.
نام‌آور می‌پرسد: آهنگری که کار نمی‌کند چطور ۵۰ و ۸۰ میلیون مالیات بدهد؟ خب او کار نکرده و هرچه هم بگوید فایده ندارد؛ بحث مالیات برای صنف ما خیلی مهم است و نیازمند نگاه ویژه است.
