از این رو که به گفته رئیس اتحادیه صنف خواربارفروشان، مردم نمی‌توانند اجناس ضروری و مورد نیاز خود را خریداری نکرده یا کم کنند هرچند در مورد برخی کالاها و به دلیل بالا رفتن قیمت‌ها و تورم، این اتفاق افتاده و برخی کالاها از سفره مردم حذف شده‌اند؛ برای نمونه اگر بنا بوده که پیش از این، روزانه یک بطری شیر خریداری کنند حالا با بالا رفتن قیمت لبنیات سه روز، یک بطری می‌خرند!
به همین جهت بود که ضرورت توجه به افزایش کالاهای سلامت‌محور مطرح شد که از سبد خرید مردم حذف شده بودند؛ دولت برای این افزایش بحث کالابرگ را مطرح کرد تا مردم بتوانند این کالاها را از طریق کالابرگ‌های الکترونیک، تهیه کنند.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی اتاق اصناف تهران، رضا پاشابیگی داریانی با ذکر این شرایط حاکم بر اتحادیه صنفی که ریاست آن را بر عهده دارد و تاثیرپذیری متقابل مشتری و واحدهای صنفی از شرایط اقتصادی، در گفتگو با پایگاه اطلاع‌رسانی اتاق اصناف تهران به بررسی گوشه‌هایی از عوامل یا سازمان‌ها و نهادهایی که با ایجاد موانع و مشکلات، فعالیت واحدهای صنفی را به چالش کشیده‌اند، پرداخته است.
سازمان امور مالیاتی این صنف را نمی‌شناسد!/ این شیوه مالیات‌گیری منطقی نیست
یکی از مشکلات سایه انداخته بر اتحادیه صنف خواربارفروشان نظیر سایر صنوف، چالش مالیات است که به گفته رئیس اتحادیه صنف مذکور، سازمان امور مالیاتی در پروسه اخذ مالیات، اطلاعاتی از وضعیت و اهمیت این صنف نداشته و آن را کامل، نمی‌شناسد!
درست است که این صنف، گردش مالی بالایی دارد اما به بنا به اظهارات پاشابیگی داریانی، حاشیه سودهایش به شدت پایین است به این دلیل که ۹۰ درصد کالاهایی که توسط این صنف عرضه می‌شود، کالاهای تنظیم بازار و سلامت‌محور هستند؛ کالاهایی که حاشیه سود به شدت پایینی دارند؛ برای نمونه حاشیه سود روغن ۳ درصد، شکر ۴ درصد و لبنیات حداکثر ۶ درصد است.
در توضیح گردش مالی بالا و حاشیه سودِ پایین، رئیس اتحادیه صنفِ خواربارفروشان، نمونه‌ای از روغن ۵ کیلویی، ۵۰۰ هزار تومانی، ذکر می‌کند که حداکثر ۱۵ هزار تومان آن سود ناخالص است!
پاشابیگی داریانی، می‌گوید: ما سربه سریم و تنها برای اینکه جنس را جور کرده و خدمات به مشتری بدهیم این محصولان را می‌آوریم.
رئیس اتحادیه صنف خواربارفروشان همچنین در بحث مالیات معتقد است، آنچه تحت عنوان داده‌محور باب شده و دستگاه‌های پز ملاک عمل برای دریافت مالیات شده‌اند از نظراو منطقی نیست. پاشابیگی داریانی، می‌گوید: آن چیزی که در دستگاه پز کشیده می‌شود بعضا پول دستی است برای نمونه مشتری در شرایط عدم دسترسی به عابر بانک است و از ما می‌خواهد رقمی به او داده و در ازایش کارت بکشیم.
او ادامه می‌دهد که «از نظر سازمان امور مالیاتی این یک گردش مالی و بیزینس محسوب می‌شود در حالی‌که اینطور نیست. به همین جهت درصدی از پولی که کشیده می‌شود، اصلا سود نداشته و ما صرفا پول جابه‌جا کرده‌‌ایم.»
رقم عجیب عوارض شهرداری بابت تابلوهای خواربارفروشی‌ها
موضوع مورد بحث بعدی که برای شهرداری‌ها چالش ایجاد کرده، به شهرداری‌ها مربوط می‌شود که بابت عوارض تابلوهای معرفِ خواربارفروشی‌ها، ارقام عجیب و غریبی اخذ می‌کنند همین‌طور در بحث عوارض پسماند.
رئیس اتحادیه صنف خواربارفروشان، می‌گوید که «اصولا در صنف ما پسماندی وجود ندارد؛ دورریز که اصولا نداریم و یک کارتن و یک نایلون است که آن را هم بازیافتی‌ها جمع می‌کنند پس علنا ما هیچ پسماندی ایجاد نمی‌کنیم که هزینه‌های سرسام‌آوری به بار بیاورد.»
چرا خواربارفروشان هر روز باید برچسب قیمت بزنند؟
پاشابیگی داریانی، بحث تعزیرات را هم مطرح می‌کند و توضیح می‌دهد که «شما ممکن است یک کالایی مثل ساعت یا فرش را چند سال یکبار خریداری کنید اما کالاهای ما همه روزه خریداری می‌شوند و به عنوان نمونه اگر روی کالایی مثل شیر قیمت ۳۰ هزار تومان مرقوم شده دیگر نیازی نیست که من هر روز روی آن قید کنم که ۳۰ هزار تومان است.» او به این نکته اشاره می‌کند که «در صنف ما ۹۹ درصد کالاها قیمت مصوب دارند؛ کالاها همگی قیمت خورده‌اند و مصرف‌کننده می‌تواند آن را ببیند. از طرف دیگر با توجه به اینکه ما هر فصل هم افزایش قیمت داریم و چند بار در سال قیمت‌ها عوض می‌شوند، باید یک نفر را بگذاریم که بنشیند و مدام این قیمت‌ها را به روز کند!»
با این حال و به گفته رئیس اتحادیه صنف خواربارفروشان، متاسفانه اولین چیزی که به چشم تعزیرات می‌آید و به آن‌ها ایراد می‌گیرند، بحث اتیکت یا همان برچسب قیمت است در حالی‌که به گفته او، قیمت اجناسشان خیلی شفاف است و این تغییر دائم اتیکت‌ها یکی دیگر از مشکلات اتحادیه این صنف محسوب می‌شود.
خواربارفروشی‌ها را فدای فروشگاه‌های زنجیره‌ای کرده ایم
مورد دیگری که با رئیس اتحادیه صنف خواربارفروشان، مطرح می‌شود، فروشگاه‌های زنجیره‌ای هستند که اشکال حضورشان در شهر مشکلاتی برای خواربارفروشان ایجاد کرده. رئیس اتحادیه این صنف می‌گوید که «ما هیچ مخالفتی با فروشگاه‌های بزرگ نداریم؛ در کل دنیا این فروشگاه‌ها هستند و فعالیت می‌کنند اما در لوکیشن‌ها و موقعیت‌های خاص و ساعت کار مشخص. برای نمونه در هر منطقه یکی یا در هر قسمت شهر یکی؛ اینکه بدون رعایت حریمِ فروشگاه‌های کوچک این‌ها را ایجاد کنند، صدمه زیادی به خواربارفروشی‌ها می‌زند؛ خواربارفروشی‌هایی که دهه‌ها سابقه دارند و چندین نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم از آنجا رزق و روزی‌شان را به دست می‌آورند توسط فروشگاه‌های بزرگ که ظواهری پر زرق و برق برای خود ساخته‌اند، دچار رکود می‌شوند.»
اما عمده تخلفات گزارش‌شده هم به این فروشگاه‌ها مربوط می‌شود. پاشابیگی داریانی، می‌گوید: خواربارفروشی‌ها تخلف خیلی پایینی دارند به این دلیل که نه منابع آن‌چنانی و نه رانت خاصی دارند و تخلفشان هم پایین است؛ آن‌ها بیشترین مالیات را می‌دهند؛ کمترین فرار مالیاتی را دارند ضمن اینکه بیشترین اشتغالزایی را هم دارند.
به گفته رئیس اتحادیه صنف خواربارفروشان، در کل دنیا دولت‌ها توجه‌شان به کسب و کارهای خرد و متوسط است به این دلیل که هزینه‌هایشان کم است؛ سودآوری‌شان زیاد است و همان‌طور که گفته شد فرار مالیاتی‌شان صفر و اشتغالزایی‌شان بالاست.
