شاهرخ محمدزاده، رئیس اتحادیه مهمانپذیران تهران با بیان مطلب فوق گفت: ۲۰۰ خانه اجاره‌ای به عنوان محل اختفا، لابراتوآر مواد مخدر و حتی فعالیت تروریستی شناسایی و به استانداری معرفی شده‌اند.
محمدزاده با اشاره به چالش جدید مهمانپذیرها تأکید کرد: افزایش بی‌سابقه خانه های اجاره ای به صورت روزانه و عدم نظارت بر فعالیت آنها مشکل اصلی صاحبان مهمانپذیرها و هتل‌هاست. البته در تمام دنیا در کنار مهمانپذیرها و هتل‌ها، منازل مسکونی نیز به صورت روزانه و کوتاه‌مدت اجاره داده می‌شوند و این باید مورد پذیرش ما هم باشد؛ اما سوال این است که آیا همان شرایط و قوانینی که برای ما وجود دارد برای مالکان این مجموعه‌ها نیز هست؟
او اضافه کرد: هزینه برق و گاز کسب‌وکارهای رسمی، به صورت صنعتی یا خدماتی محاسبه می‌شود؛ اما آنها همین هزینه را به عنوان مشترک خانگی می‌پردازند. آیا آنها مالیات و ارزش افزوده پرداخت می‌کنند؟ آیا مثل ما هر روز یک بازرس از اماکن یا بهداشت یا سایر نهادها به آنجا مراجعه می‌کند؟ این عدم نظارت سرانجام مشکل ساز خواهد شد.
افغانی‌ها مشتری جدید خانه های اجاره ای
رئیس اتحادیه مهمانپذیران تهران با اشاره به افزایش حضور غیرقانونی اتباع و مهاجران افغانستانی در ایران تشریح کرد: در جلسه با استانداری ۲۰۰ خانه معرفی شدند که به لابراتوآر تولید مواد مخدر، محل اختفای کالاهای مسروقه و حتی خانه‌های تروریستی تغییر کاربری داده‌اند؛ اما همین واحدها خیلی راحت با استفاده از اپلیکیشن‌ها و سایت‌ها با یک کارت ملی جعلی یا دزدی اجاره می‌شوند.
وی افزود: در این خانه های اجاره ای هر کاری که می‌خواهند انجام می‌دهند. اکنون هم که با افزایش ورود مهاجران غیرقانونی بیشتر این واحدها در ازای پول بیشتر و بدون هیچ مدرکی در اختیار آنها قرار می‌گیرد. بیشتر واحدهای خالی تهران اکنون در اختیار این مهاجران است که تعداد کمی از آنها خانواده هستند و اکثرا جوانان و به صورت گروهی زندگی می کنند. موج قبلی مهاجران بیشتر در اطراف تهران ساکن شدند؛ ولی این سری به دلیل آنکه وضعیت مالی بهتری دارند در تهران مستقر هستند و اصرار به زندگی گروهی دارند.
خانه های اجاره ای پر شدند؛ مهمانپذیرها خالی
رئیس اتحادیه مهمانپذیران تهران درباره وضعیت مهمانپذیران تهران بیان کرد: پیش از انقلاب که جمعیت کشور ۵۰ میلیون نفر بود در تهران ۲۰۸ مهمان‌پذیر وجود داشت، اما اکنون تعداد آنها به‌رغم رشد ۳۵ میلیون نفری جمعیت به ۱۰۳ واحد کاهش یافته است که با ادامه روند موجود، هر سال از این تعداد کاسته خواهد شد.
محمدزاده مهم‌ترین علت رکود حاکم بر فعالیت این صنف و کاهش فعالیت آنها را تحریم دانست و تأکید کرد: شغل ما ارتباط مستقیم به تحریم و حضور اتباع دیگر کشورها دارد. زمانی که برجام امضا شد و قبل از آغاز تحریم‌های جدید، شغل ما به قدری رونق داشت که عده زیادی از اصناف دیگر به دنبال سرمایه‌گذاری در این حوزه بودند. زیرا سرمایه احداث یک مهمان‌پذیر کمتر از هتل است.
وی افزود: مشتریان خارجی، گردشگرانی بودند که دنبال سفر ارزان قیمت و راحت می‌گشتند یا کارشناسان خارجی که قصد اقامت طولانی‌مدت را داشتند. علاوه بر این‌ها به دلیل رونق اقتصادی، افراد زیادی از شهرستان‌های مختلف برای خرید از بازار تهران به صورت عمده و تک یا حتی انجام امور اداری به مهمانپذیرها مراجعه می‌کردند، اما اکنون هیچ خبری نیست.
آسیب تحریم بیشتر از کرونا!
او تصریح کرد: آنقدر که تحریم به ما آسیب زد، کرونا مشکل‌ساز نشد. تهران شهری توریستی نیست و مسافران فقط برای انجام کارهای اداری یا درمانی به این شهر سفر می‌کنند. رکود و کاهش قدرت اقتصادی مردم باعث شده که این سفرها به حداقل برسد. دولت نیز تمایلی برای افزایش مهمانپذیرها ندارد. زیرا هیچ‌گونه امکانات یا طرح تشویقی برای احداث یک مهمان‌پذیر دیده نمی‌شود. در حالی که کوچک‌ترین مهمان‌پذیر حداقل برای ۱۰ نفر شغل ایجاد می‌کند.
محمدزاده در پایان خاطرنشان کرد: فضا به گونه‌ای شده است که هر کسی قانونی و با جواز رسمی فعالیت کند بیشتر دردسر و هزینه دارد. ما بارها در جلسات مختلف با سازمان میراث فرهنگی استان این مشکلات را بیان کردیم. تهران در واقع به وسعت یک کشور است و ۱۰۲ مهمان‌پذیر برای آن یعنی هیچ پس باید مشخص شود که این جمعیت به کجا می‌رود.
