این روزها اتحادیه صنف فروشندگان ماشین آلات کشاورزی صنعتی، ساختمانی و لوازم یدکی کشاورزی، درگیر یک موضوع عجیب شده که چالشی بر چالش های واحدهای صنفی اش افزوده. موضوع، پیامک هایی ست که از سوی سامانه مدیریت مطالبات صنفی کشور برای دارندگان واحدهای صنفی ارسال می شود. متن پیامک ارسالی به مخاطب خود، می گوید که به دلیل عدم پرداخت بدهی حق عضویت سالیانه، پروانه شما در مهلت مقرر، مطابق با بند ۳ ماده ۲ آیین نامه اجرایی ماده ۲۸ قانون نظام صنفی، اطلاعات این واحد صنفی جهت تعطیلی یک هفته ای برای پلیس اماکن ارسال شده. در متن این پیامک همچنین آمده است که پرداخت بدهی مذکور می بایست به صورت الکترونیک و صرفا در سامانه مطالبات تشکل های صنفی اتاق اصناف ایران انجام پذیرد و توصیه شده از پرداخت وجه در کارتخوان اتحادیه و یا سایر شیوه های پرداخت جدا خودداری کنید.
رئیس اتحادیه صنف فروشندگان ماشین آلات کشاورزی صنعتی، ساختمانی و لوازم یدکی کشاورزیِ تهران در توضیحِ این پیامک ها می گوید:«علی رغم حق عضویت هایی که واحدهای صنفی به اتحادیه پرداخت کرده اند، برای آن ها پیامک هایی با دو اخطار پی در پی که در نهایت منجر به پلمپ واحدها خواهد شد، ارسال می شود.»
مهدی آذرنیا با اشاره به محتوای این پیامک ها که برای خود او هم با وجود پرداخت حق عضویت، ارسال شده، به این نکته اشاره می کند که «این یک پدیده نوظهور و بدعتی جدید است؛ قرار نبوده کسی حق عضویت خود را به سامانه نوین اصناف اتاق اصناف ایران، پرداخت کرده و هر کسی هم که پرداخت نمی کند به او اخطار به پلمپ می دهند!»
رئیس اتحادیه صنف فروشندگان ماشین آلات کشاورزی صنعتی، ساختمانی و لوازم یدکی کشاورزیِ تهران، داستان این پیامک ها را یک رسوایی و آبروریزی گسترده می داند که نقش اتحادیه را به هم زده از این بابت که اتحادیه خلاء قدرت شده و هیچ پاسخی نسبت به اعتراض اعضاء ندارد.
آذرنیا، اظهار بی اطلاعی می کند که چرا تا این حد اصناف تهران را تخریب می کنند؟ چه دست هایی در این کار است و چه کسی می تواند از آن ها دفاع کند؟ توگویی نه گوش شنوایی هست و نه فریادرسی!
به گفته او: اگر روال همین باشد بهتر است روسای اتحادیه ها خودشان خیلی محترمانه استعفا داده و آبرومندانه بروند! چرا که هیچ انگیزه ای برای کار و خدمت باقی نمانده.
آذرنیا که خود از دل سال های طولانی فعالیت و بازار پت به عرصه فعالیت صنفی گذاشته، مشکلات پیش آمده را ماحصل مدیریتِ تصمیم گیرندگان نظام صنفی می داند که هیچ شناختی نسبت به جامعه اصناف ندارند.
او از مسئولان، می خواهد که به داد اصناف تهران و ایران برسند و تاکید می کند که «ما باید از یک جا دستور بگیریم؛ ما زیر نظر اتاق اصناف تهران هستیم؛ اصنافی که متاسفانه یک عده از مخربین به دلیل گرفتن جایگاه بهتر یا محکم نگه داشتن صندلی شان مشغول تخریب آن هستند.»
رئیس اتحادیه صنف فروشندگان ماشین آلات کشاورزی صنعتی، ساختمانی و لوازم یدکی کشاورزیِ تهران در این جریان، مرکز بهبود فضای کسب و کار وزارت اقتصاد ار مقصر دانسته و از بلاتکلیفی آن ها خبر می دهد و می گوید باید مسئولان عالی رتبه در امور اقتصادی و حتی شخص رئیس جمهور وارد شوند.
به گفته او: یک بام دو هوای تصمیم گیران منجر به از هم گسیختگی اصناف بزرگی شده که در تمام موقعیت دشوار از دل تاریخ همراه جامعه و مردم و ثبات بخش اقتصاد بوده اند و حالا به اتفاق، ورشکسته شده اند!
