اکبر ملکزاده زند در خصوص وضعیت صنف سنگ‌بری و سنگ‌تراشی در سالی که گذشت اظهار کرد: وضعیت صنف ما تحت تاثیر وضعیت اقتصادی جامعه بوده و به همین ترتیب تعریف چندانی ندارد و با توجه به اینکه محصولات صنف ما زینتی محسوب می‌شوند در شرایط اقتصادی که مردم با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کنند و سعی در تامین نیازهای اولیه خود دارند، استقبال چندانی هم از وسایل‌زینتی نمی شود و در نتیجه ضربه‌ای که صنف‌های این چنینی در وضعیت‌های نابسامان اقتصادی می‌بینند بیشتر از سایر صنف‌هاست.
وی افزود: یکی از مشکلات دیگر صنف ما عرضه بیش از تقاضاست و اینکه مدیریت خوبی در این خصوص انجام نمی‌شود و این مشکل از دهه‌های قبل شکل گرفته و مربوط به دیروز و امروز نمی‌شود.
ملکزاده تصریح کرد: دولت‌‌ها به منظور اشتغالزایی مجوز تاسیس معادن و کارخانجات زیادی را داده‌اند که متناسب با نیاز جامعه نبوده و این موضوع روز به روز بدتر هم شده است. این صدور بی‌رویه مجوزها از بیست – سی سال قبل شروع شده و همچنان ادامه دارد.
وی گفت: اوایل دهه شصت در تهران ۲۲۰ تا ۲۳۰ کارخانه سنگ‌تراشی داشتیم و این رقم به چند هزار کارخانه رسیده است و اصفهان هم اگر آن زمان صد کارخانه داشت در حال حاضر به چهار تا پنج هزار کارخانه رسیده است.
ملکزاده با بیان اینکه ما مخالف اشتغالزایی نیستیم افزود: متاسفانه افزایش عرضه ایجاد رکود کرده است که به صنف ما ضربه سنگینی وارد می‌کند.
رئیس اتحادیه صنف سنگ‌بر و سنگ‌تراش تهران در خاتمه گفت: بخشی دیگری از مشکلات صنف ما این است که در ساختمان‌سازی و نماسازی شهرداری نیز با کاهش تقاضا روبه رو شده‌ایم، این در حالی است که تا پیش از این نمای سنگ برای دیوارها و کف و پله‌ها در معابر عمومی بیشتر استفاده می‌شد اما این روزها معماری سنتی مد نظر شهرداری بیشتر رو به استفاده از آجر و سرامیک و تلفیقی از آجر و سنگ آورده و باعث شده تقاضا برای سنگ کاهش پیدا کند.
