ابوالقاسم شيرازي، رئيس اتحاديه توليدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران گفت: از دوران کرونا به بعد بيشترين صدمه به اين صنف وارد شد که بايد پس از توليد به فروش مي رسيد؛ اما توليدي ها همچنان در انبار ها ماند.
رئيس اتحاديه توليدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران گفت: پوشاک در اقتصاد ايران نقش بسزايي را ايفا مي کند. در تهران 18 هزار عضو داراي پروانه کسب و 35 هزار توليدکننده و فروشنده و همچنين تعداد 50 هزار توليدکننده در بنگاه هاي کوچک و متوسط به فعاليت مشغول هستند که اين مقادير نشان دهنده حجم عظيم فعاليت در اين بخش است، صنعت نساجي و پوشاک سهم بسزايي در اشتغال و اقتصاد کشور ايفا مي کند؛ اما با توجه به اينکه تابع مد و فصول است شرايط متفاوتي را نسبت به ديگر صنوف دارد. نبايد فراموش کنيم در دوران کرونا بيشترين آسيب را اين صنعت به خود ديد و پوشاکي که بايد پس از توليد به فروش برسد در انبار ها ماند و متاسفانه اين روند همچنان ادامه دارد.
وي ادامه داد: علاوه بر مشکلات کرونا، معضل دستفروشان، نيز آسيب بيشتري به اين صنف وارد کرد؛ گرچه فروش بساطي و اينترنتي در کل به توليدکننده کمک مي کند. با اتمام دوران کرونا و اميد مردم به فروش و رونق بازار کشور دچار تورم و رکود بي سابقه شده و خريدار و فروشنده را توامان در گير کرده و همين امر باعث ضرر و تعطيلي بسياري از واحد هاي توليدي شده است اگر دولت فکري به حال کاهش قدرت خريد مردم نکند، اوضاع از اين هم بدتر خواهد شد.
قاچاق پوشاک بنگلادشي
رئيس اتحاديه توليدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران گفت: افزايش فروش فوق العاده که در صنعت پوشاک رخ داده مبين موضوع کمبود مشتري و عدم نقدينگي است و اگر مشکل اين صنف برطرف نشود در روزهاي پاياني سال شاهد بساط گستري بيشتري خواهيم بود.
يکي ديگر از دلايل رکود در بازار پوشاک کشور ورود اجناس قاچاق بنگلادشي به کشور بوده که سفارش کشور هاي اروپايي بوده و به دليل کرونا از دريافت آن امتناع کرده اند و اين اجناس با قيمت ارزان تر به کشور ما وارد شده است.
شيرازي دليل ديگر را کمبود و گراني مواد اوليه دانست و افزود: در اين امر مقصر توليدکننده نيست و به خاطر تحريم ورود مواد اوليه به کشور سخت انجام مي شود اينجاست که نقش دولت بيشتر مي شود و انتظار داريم که توليدکنندگان را حمايت کند. در بحث نخ و پارچه که در داخل کشور موجود است واسطه ها نقش مخربي را ايفا مي کنند که دولت با حذف واسطه ها مي تواند قيمت تمام شده پوشاک را کمتر کند.
وي ادامه داد: ماليات هم چهارمين مشکل بزرگ براي اين صنف است. ماليات بايد متناسب با درآمد باشد؛ لذا از سازمان مالياتي انتظار داريم تا بسته حمايتي ويژهاي براي توليدکنندگان در نظر بگيرد همچنين در بحث قاچاق کالا، کارهاي خوبي شده اما هنوز قاچاق به کشور انجام مي شود.
شيرازي گفت: بايد تمام دستگاه هاي مرتبط مانند تسهيلات بانکي با نرخ پايين به توليدکننده اعطا شود و همکاري کنند تا مصرف کننده با نرخ پايين تري پوشاک ايراني را تهيه کند آنگاه است که ديگر قاچاق صرفه اقتصادي ورود به کشور را ندارد.
جايگاه پوشاک ترک
رئيس اتحاديه توليدکنندگان و فروشندگان پوشاک تهران پنجمين و ششمين مشکل اين صنف را چنين برشمرد: سابقه ايران در توليد پوشاک نسبت به ترکيه بسيار بيشتر است اما قوانين توليدات ما را محدود کرده و توليد کنندگان بايد توليد خود را با توافق کارگروه مد و لباس به بازار بفرستند آنهم اگر مواد اوليه که تحت تاثير تحريم و نوسانات نرخ ارز است به دست توليد کننده به موقع رسيده باشد و بتواند جنس خود را توليد کند، بازار منتظر تاييد اين کارگروه نمي ماند و اجناس ترک به کشور وارد و مردم هم خريداري مي کنند.
شيرازي در ادامه بسته هاي حمايتي مانند معافيت هاي مالياتي، شرکت توليدکنندگان در نمايشگاه هاي بين المللي، کاهش هزينه هاي گمرکي و افزايش صادرات و پرداخت تسهيلات ارزان قيمت با سود پايين و خريد صنعت توريست و گردشگر از اجناس کشور ميزبان را امکانات توليدکنندگان ترک دانست که ايراني ها کمترين بهره اي را از اين مزايا دارند.