رئیس اتحادیه صنف آسانسور و پله برقی و خدمات وابسته تهران در بیست و چهارم مهر، روز ملی آسانسور با نگاهی به تاریخچه صنعت آسانسور در ایران، قابلیت های صادراتی این صنعت در ایران را از نظر گذارنده و بر لزوم تشکیل اتحادیه های استانی در صنعت آسانسور ایران از جهات نظارت بر کیفیت نصب و نگهداری، آموزش نیروی متخصص و صدور پروانه استاندارد و گواهی ایمنی، تاکید کرده است.
محمدرضا زهره وندی در خصوص تاریخچه صنعت آسانسور در ایران به صنعت آسانسور در ایران با سابقه‌ای بیش از نیم قرن، اشاره کرده و تشریح کرده: «دهه‌های ۴۰ و ۵۰ شمسی، ورود اولین آسانسورها به ساختمان‌های بلند و لوکس در تهران (مانند ساختمان‌های دولتی و هتل‌های بزرگ) صورت گرفت و در این دوره، آسانسورها کاملاً وارداتی بودند. پس از انقلاب با افزایش نیاز داخلی و محدودیت‌های واردات، تولیدکنندگان داخلی شروع به فعالیت کردند. در ابتدا، تمرکز بر مونتاژ بود، اما به تدریج شرکت‌ها به سمت تولید گام برداشتند. اما دهه ۸۰ شمسی به بعد با پیشرفت دانش فنی و مهندسی، صنعت آسانسور ایران از مرحله مونتاژ صرف خارج شده و به تولیدکنندگان موتور، تابلو فرمان و سایر قطعات های‌تک تبدیل شد. این پیشرفت باعث شده است که ایران در منطقه به عنوان یک مرکز تولید قابل اتکا شناخته شود.»
رئیس اتحادیه صنف آسانسور و پله برقی و خدمات وابسته تهران، با اشاره به قابلیت‌های صادراتی صنعت آسانسور ایران، صنعت آسانسور ایران را به ویژه در منطقه آسیای میانه، قفقاز و روسیه دارای پتانسیل صادراتی بالایی دانسته.
زهره وندی، لزوم تشکیل اتحادیه های استانی در صنعت آسانسور ایران از چند جهت دارای اهمیت دانسته که به شرح زیر است؛
- نظارت بر کیفیت نصب و نگهداری : آسانسورها کالاهای کاملاً ایمنی‌محور هستند. نظارت و بازرسی بر فرآیند نصب، به‌ویژه در استان‌های مختلف که ممکن است دسترسی به نیروی متخصص کمتر باشد، حیاتی است. مدیریت استانی قوی‌تر می‌تواند اطمینان حاصل کند که شرکت‌های مجاز و دارای صلاحیت در هر استان فعالیت کنند.
- آموزش نیروی متخصص : با توجه به گستردگی کشور و نیاز به نصابان و تعمیرکاران ماهر، اتحادیه های استانی می‌توانند برنامه‌های آموزشی محلی را با همکاری سازمان فنی و حرفه‌ای برای تربیت نیروی کار ماهر در هر منطقه سازماندهی کند.
- صدور پروانه استاندارد و گواهی ایمنی : این فرآیندها اغلب بوروکراسی طولانی دارند. تمرکززدایی و واگذاری بخشی از مسئولیت‌های نظارتی به نهادهای استانی می‌تواند سرعت و کارایی صدور گواهینامه‌ها را افزایش دهد و در نتیجه، به ایمن‌تر شدن زودتر آسانسورهای نصب شده کمک کند .
صنعت آسانسور ایران یک صنعت بومی‌شده و پیشرو در منطقه است که به گفته محمدرضا زهره وندی، ظرفیت تبدیل شدن به یک قطب صادراتی بزرگ به ویژه در شرق و شمال را دارد اما مشروط بر این هست که سیاست تمرکز زدایی هر چه سریعتر توسط دولت اجرا و زمینه فعالیت اتحادیه های استانی فراهم شود.
